Skip links

Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu

Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), genellikle çocukluk döneminde başlayan ve yetişkinlikte de devam edebilen, dikkat eksikliği, hiperaktivite ve dürtüsellik belirtileri ile karakterize bir nörogelişimsel bozukluktur. DEHB'nin tanı ve tedavi süreçleri, bu bozukluğu yaşayan kişilerin akademik, sosyal ve mesleki alanlarda başarılı olabilmeleri için kritik öneme sahiptir.

DEHB Tanısı

DEHB tanısı, genellikle bir çocuk ve ergen psikiyatristi, psikolog veya nörolog tarafından konur. Tanı sürecinde aşağıdaki yöntemler ve kriterler kullanılır:

  1. Klinik Değerlendirme:

    • Uzman, çocuğun belirtilerini, tıbbi geçmişini ve ailesel öyküsünü ayrıntılı bir şekilde değerlendirir.
    • Çocuğun okul performansı, sosyal ilişkileri ve evdeki davranışları hakkında bilgi toplar.
  2. DSM-5 Kriterleri:

    • DSM-5'e göre DEHB, üç ana kategori altında değerlendirilir: dikkatsizlik, hiperaktivite-dürtüsellik ve kombine tip (hem dikkatsizlik hem de hiperaktivite-dürtüsellik belirtilerini içerir).

    Dikkatsizlik Belirtileri (en az altı belirtinin 6 ay boyunca sürmesi gerekir):

    • Detaylara dikkat edememe veya dikkatsizce hatalar yapma
    • Dikkatini sürdürmede zorluk
    • Dinlemiyor gibi görünme
    • Talimatları takip edememe ve görevleri tamamlayamama
    • Organizasyon sorunları
    • Sürekli dikkat gerektiren görevlerden kaçınma veya hoşlanmama
    • Eşyalarını sık sık kaybetme
    • Kolayca dikkati dağılma
    • Günlük aktivitelerde unutkanlık

    Hiperaktivite ve Dürtüsellik Belirtileri (en az altı belirtinin 6 ay boyunca sürmesi gerekir):

    • Elleri veya ayakları kıpırdatma veya yerinde duramama
    • Oturduğu yerde kalamama
    • Uygun olmayan zamanlarda koşma veya tırmanma
    • Sakin bir şekilde oyun oynayamama
    • Sürekli hareket halinde olma
    • Aşırı konuşma
    • Soruları tamamlamadan cevap verme
    • Sırasını beklemekte zorluk çekme
    • Başkalarını rahatsız etme veya araya girme

DEHB Tedavisi

DEHB tedavisi, bireyin yaşına, belirtilerin şiddetine ve bireysel ihtiyaçlarına göre değişiklik gösterebilir. Tedavi genellikle aşağıdaki yöntemlerden bir veya birkaçını içerir:

  1. Farmakoterapi (İlaç Tedavisi):

    • Stimulant İlaçlar: Metilfenidat (Ritalin, Concerta) ve amfetamin türevleri (Adderall, Vyvanse) gibi ilaçlar en yaygın kullanılan tedavi yöntemleridir.
    • Non-Stimulant İlaçlar: Atomoksetin (Strattera) ve guanfacin (Intuniv) gibi ilaçlar stimulantların uygun olmadığı durumlarda kullanılabilir.
    • İlaçlar, dikkat ve odaklanmayı artırabilir ve hiperaktivite ile dürtüselliği azaltabilir. Yan etkiler olabilir, bu nedenle doktor gözetiminde kullanılması önemlidir.
  2. Psikoterapi:

    • Davranış Terapisi: Çocuğun istenmeyen davranışlarını değiştirmeyi ve pozitif davranışları teşvik etmeyi amaçlar.
    • Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT): Düşünce kalıplarını ve davranışları değiştirmeyi hedefler.
    • Ebeveyn Eğitimi ve Destek Programları: Ebeveynlere çocuklarının davranışlarını yönetmek ve desteklemek için stratejiler sunar.
  3. Eğitimsel Destek ve Müdahaleler:

    • Bireysel Eğitim Planları (IEP): Okul ortamında özel eğitim hizmetleri ve destekler sağlar.
    • Sınıf İçi Düzenlemeler: Öğretmenler, dikkat ve odaklanmayı artırmak için sınıf içinde özel düzenlemeler yapabilir.
  4. Yaşam Tarzı Değişiklikleri ve Destek:

    • Düzenli Egzersiz: Fiziksel aktivite, dikkat ve odaklanmayı artırabilir ve hiperaktiviteyi azaltabilir.
    • Sağlıklı Beslenme: Dengeli beslenme, genel sağlık ve beyin fonksiyonlarını destekler.
    • Uyku Düzeni: Yeterli ve düzenli uyku, dikkat ve davranışlar üzerinde olumlu etki yapar.
    • Stres Yönetimi: Meditasyon, yoga ve derin nefes alma gibi teknikler stresi azaltabilir.

Sonuç

DEHB, erken tanı ve uygun tedavi ile yönetilebilir bir rahatsızlıktır. DEHB belirtileri yaşayan çocuklar ve yetişkinler, doğru destek ve müdahalelerle akademik, sosyal ve mesleki alanlarda başarılı olabilirler. DEHB belirtileri gösteren kişilerin bir ruh sağlığı uzmanına başvurmaları ve kişiselleştirilmiş bir tedavi planı oluşturmaları önemlidir. Tedavi süreci, kişinin günlük yaşamında daha az sıkıntı ve daha yüksek bir yaşam kalitesi elde etmesine yardımcı olabilir.